Ocalone krzesło...

Kiedy człowiek się nieco nudzi przychodzą mu do głowy różne dziwne rzeczy.

Ważne by - mądre. 

Był sobie taki tydzień, który spędzałam na wsi,

sprawy zaplanowane wykonane i co by tu dalej?

Nie da się tak bezczynnie.

Powędrowałam do garażu w poszukiwaniu czegoś.

Zobaczyłam je i zaświeciła się lampka.

Wytargałam, oczyściłam z pajęczyn i przystąpiłam do działania.

Szlifowanie zajęło mi trzy dni, tym razem ze wspomagaczem w postaci szlifierki,

ale ręcznie i tak było sporo do zrobienia, te wszystkie zakamarki...

Pod grubą warstwą lakieru znalazłam całkiem solidne drewno,prawie nie uszkodzone.

 Początkowo plan był taki: pobielenie i pewnie lepszy,

ale niestety w tamtym regionie biała bejca itp. były niedostępne, 

więc padło na mahoń.

Na koniec działań zabezpieczyłam wszystko kilkakrotnie matowym lakierem.

 Pomyślałam, że z tapicerką nie będzie problemu,

przecież mieszkam w zagłębiu tapicersko - stolarskim,

ale nie byłabym sobą, gdybym nie spróbowała sama.

Akurat miałam w domu tkaninę skóropodobną co prawda miałam dla niej inne przeznaczenie, ale...

Przed

Po

Spód też był do wymiany.

Cienkie płócienko wymieniłam na grubą bawełnę.

   

                                                          

 Przód oparcia pierwotnie był

 przymocowany zwykłymi gwoździami, 

musiałam zatem nabyć te właściwe tapicerskie.

 Przed nabijaniem mój M. wymyślił, żeby nie uszkodzić młotkiem tych gwoździ, 

należałoby zabezpieczyć młotek filcem.

Tak też uczyniłam.

Efekt końcowy jest taki, że całkowity koszt odnowienia tego krzesła poza materiałami,

 które już posiadałam

- jest 12zł za gwoździe tapicerskie :-)

Takim sposobem stare, bezużyteczne już krzesło, zostało ocalone przed wyrzuceniem na jakieś gratowisko

lub co gorsze spaleniem.

A my mamy swoje stare - nowe siedzisko.

 Jedynie co, to zastanawiam się czy na oparciu krzesła z tyłu nie "walnąć" jakiejś grafiki?

Może ktoś podpowie?

Pozdrawiam serdecznie