Lampa i sprawy kuchenne

Kiedy nastał czas wakacji,

kiedy Synek w tzw. terenie, 

kiedy w pracy chwilowy spokój...

człowiek znalazł taką chwilę by odwiedzić "swoją" klamociarnię.

Przedmiotem poszukiwań była lampa do pokoju dziesięciolatka.

Przekopałam katalogi, zajrzałam tu i ówdzie,miałam już wychodzić, 

kiedy moje oko powędrowało na teren teoretycznie niedostępny

dla "publiczności".

Najpierw zobaczyłam gruby łańcuch,

później okucia...

No i klosz, który okazał się totalną klapą.

Kiedy tylko dało się go zdemontować w najprostszy sposób na świecie

- postanowiłam kupić to cudo.

Okazało się, że w składziku można wyszperać wiele fajnych rzeczy...

Znalazł się i pasujący, inny klosz, dużo większy od pierwotnego.

Niestety nie zrobiłam zdjęcia na miejscu, ale możecie mi uwierzyć,że był okropny.

Pokrótce:

-był z przezroczystego, różowawego szkła, przypominającego czapeczkę Dzwoneczka,

-stanowczo za mały  do reszty

- i zupełnie nie dla chłopaka.

Jeszcze tylko cena lampy = 12zł + cena "nowego" klosza 5zł

suma wyniosła 17zł.

Rewelacja!!!

 Najfajniejsze jest to, że nie jest zniszczona i poza umyciem nie musiałam z nią już nic robić.

Nie żeby mi się nie chciało, nic z tych rzeczy.

Zwyczajnie rzadko tak się trafi.

Synek jeszcze nie widział, czy mu się spodoba?

Kolejna sprawa.

Wracałam z owej klamociarni z dość sporym pakunkiem,

ale to mi nie przeszkodziło w dalszych poszukiwaniach nie wiadomo czego.

Zupełnie przez przypadek odkryłam nowe ciekawe dla mnie miejsce,

gdzie było wiele cudnych przedmiotów,

niestety większość nie do kupienia.

Przyniesiono je tam do renowacji :-(

Ale wiele na prawdę zacnych.

Nie wyszłam jednak z pustą ręką, (bo w drugiej tkwiła już przecie lampa :-).

Oto co kupiłam w podobnej cenie co wyżej wymienioną...

 Była w kolorze śmietanowym jak ja to mówię,

niestety zachlapana brązową jakąś farbą, której nie udało mi się ani wyszorować ,

 ani zmyć ni nitro , ni niczym innym :-(

Jednak znalazła się w domu pewna farbka na tę okoliczność.

I teraz tak się prezentuje w mojej kuchni.

 A na poniższych zdjęciach widać już moje pierwsze próby postarzania puszek.

Znalazły już sobie swoje miejsce.

 Do renowacji puszek zbierałam się już jakiś czas.

Aż w końcu są.

Wykonałam na nich po raz pierwszy transfer metodą nową dla mnie na Modge Podge.

Fajna zabawa. Napisy są wyraźniejsze niż na nitro.

 Pierwsza puszka jest trochę gorsza ( uczyłam się :-),

ale druga czyli "kawa inka" już wygląda dużo lepiej.

Ja jestem zadowolona.

Kończę ten długaśny jak na mnie post i życzę miłego wieczoru.